Een positieve vitamine D boost vanuit Cura - Reisverslag uit Willemstad, Curaçao van Marrit Buteijn - WaarBenJij.nu Een positieve vitamine D boost vanuit Cura - Reisverslag uit Willemstad, Curaçao van Marrit Buteijn - WaarBenJij.nu

Een positieve vitamine D boost vanuit Cura

Door: Marrit

Blijf op de hoogte en volg Marrit

29 December 2013 | Curaçao, Willemstad

Hallo! Daar ben ik (eindelijk) weer!
Hoe is het daar? Wordt het al kouder? Ik zal wat zon naar jullie proberen te sturen, zodat jullie ook weer wat meer vitamine D binnenkrijgen. Anders gewoon vitamine D suppleren hè en vergeet dan ook niet voldoende calcium te nemen, anders heeft het geen nut. Hallo ik ben een bijna diëtist.

Een goed bericht uit een ver land is als koel water voor een dorstige keel. Spreuken 25:25! : )
Ik kan het blijven zeggen, maar ik geniet hier nog steeds zo erg. Het is lastig om het in woorden te omschrijven, je zou het echt zelf mee moeten maken. Op mijn horloge bijvoorbeeld kijk ik nooit meer, dat heeft niet alleen met het feit te maken dat ik er hier geen om heb, maar het maakt ook niet uit hoe laat het is.
Mensen zijn relax, je ziet geen mensen rennen, schreeuwen of zenuwachtig worden wanneer er een rij voor de kassa staat. Nee hoor, gewoon rustig op een Antilliaanse tempo door werken. Zo heb ik pas nog met Melissa bij een Italiaans restaurant staan kijken. De pizzabakker was buiten in zijn steenoventje lekker pizza’s aan het maken, op een rustig tempo de saus erop, wat kaas een champignonnetje en uitje hier en daar. En…. Ja even op de mobiel kijken… en weer verder salami, ananas en weer even op de mobiel. Heerlijk.
Of bij de kassa. Kom je met 100 gulden aan, ratelen ze wat in het Papiaments en moet er vanaf de andere kant van de winkel iemand aan komen met wisselgeld, efficiëeeeeent!
Mensen maken spontaan een praatje met je, in de winkels maar ook op strand. En de meeste hebben echt geen bijbedoelingen hoor. Je hoort alleen heel vaak dat je een mooie vrouw bent, gaat je zelfvertrouwen ook weer van omhoog he.
Een tijdje geleden wilde Melissa en ik weg rijden in onze auto, oeps band kapot : ( Gelukkig dat het bij ons appartement was en dat er aan het eind van de straat een bandenmaker zit. Echt zo’n grappig, typisch bannenmaker (ik kom even niet op een ander woord hiervoor, automonteur?) meneertje die ons hielp, vies wit shirtje aan, bierbuikje eronder en wat mompelend praten. Maar binnen 10 minuten zat er een nieuwe band op en ja de prijs…. 7 gulden! Dat soort dingen bestaan gewoon niet in Nederland. Dat is dus ongeveer 2 euro 50(!!!) en daar geniet ik dan gewoon van.

Oh, nog een goed en leuk bericht! Ik heb mijn duikbrevet gehaald, whoehoeee! Ik ben er heel blij mee, dat wordt binnenkort weer is lekker duiken.
Ennnn…. We hebben alweer een tijdje en nieuwe auto. Blauw met vissen en duikers erop, zo leuk!

Het is ook wel gek hoor. Het is net kerst geweest, maar het lijkt of ik in juli en augustus leef. Ik vond het wel even apart zo zonder familie, gelukkig bestaat er Skype en had ik hier een heleboel leuke mensen om me heen.
Net zoals dat het nu officieel winter is, haha welke winter?

Kerst was wel erg leuk, ik heb er dik van genoten. Heerlijk op het strand zitten, het is weer eens wat anders dan normaal. 1e kerstdag gebarbecued op het strand met huisgenoten.
2e kerstdag stonden Melissa, een huisgenoot en ik vroeg op (helaas voor de 2e keer die week) om de Christoffelberg te beklimmen. Het is de grootste berg van Curaçao, 372 meter en het is echt klim en klauter werk. Maar het uitzicht is zeker de moeite waard en binnen 40 minuutjes waren we boven. Twee dagen daarvoor waren we ook al netjes op tijd opgestaan. Je kunt beter zo vroeg mogelijk gaan, anders is het te warm. Maar helaas was net op die dag, 24 december, de berg gesloten.
We zijn toen maar door gereden naar Sheta Boka. Kilometers lange kust met een wilde, ruige zee. Heel mooi om te zien. Daarna door naar twee strandjes; Playa Kalki en Playa Forti. De laatste staat bekend om zijn rots. Mooie zin he, ik lijk wel een reisleidster.
Duss… dat moesten we ook proberen natuurlijk. Pfffoee ik stond te trillen bovenaan de rots, maar ik had geen keuze, ik moest er sowieso vanaf natuurlijk. Na de nodige aanmoediging van de huisgenoten, ben ik recht kijkend naar voren en gillend van de rots afgesprongen. En dat doe ik dus nooit meer. 3 dagen later voel ik nog hoe een mooie, fijne landing ik had. Niet dus, mijn billetjes en borst voel ik nog steeds.

Filmpje: http://www.youtube.com/watch?v=PySJh3_YIwA

Achja, kunnen we ook weer van het lijstje strepen.

Wat we ook van het lijstje kunnen strepen is Suppen, Stand Up Paddling. Je staat dan op een groot surfboard en moet dan gaan paddelen. In Zeeland zie je dit vaak in de zee. Maar het kan ook op meren en wateren, dat is wel een stuk rustiger zonder golven.
Eerst werden we met een bootje naar onze bestemming gebracht. Begon het net heel hard te regenen en er was heel veel wind, valt de motor uit. De Antilliaan, met lang rasta haar, die ons er heen bracht blijft natuurlijk weer heel rustig. En uiteindelijk deed hij het wel weer. Het antwoord op de vraag wat hij nou doet als het op de terugweg weer gebeurt: Schouderophalend “Zie ik dan wel weer.” Hallo Curaçao!
Het was wel erg leuk, maar op de zee lijkt met het een stuk leuker. We hadden nu eigenlijk geluk dat er zo veel wind stond, hierdoor stonden er best veel golven en konden we af en toe wat golfjes pakken! Die wind was ook wel lastig af en toe, maar maakte het wel wat spannender. En het was op het Spaanse water, wat ik een super mooie omgeving vind.

Iedereen doet hier dan wel op het gemakje, maar die tijd gaat wel ontzettend snel. Ik zit hier al ruim over de helft van mijn tijd op Curaçao, dat gaat echt heel snel!
Ik was aan het werk op mijn laptop in het Business Centre in de Starbucks van een hotel, meestal werken we daar ’s middags (goed internet en koel), toen mijn oog opeens viel op de laptop van de jongen tegenover mij; Goodtimes are free, memories are priceless stond er op een sticker van zijn laptop. Ik droomde gelijk een beetje weg en dacht aan de leuke tijd die ik hier mag beleven, dat heeft niet alleen te maken met de cultuur waarin ik nu leef, maar vooral met de mensen die ik om me heen heb. Wat een leuke en lieve mensen heb ik hier ontmoet. De goede tijden en de herinneringen die ik daarmee heb zijn inderdaad onbetaalbaar.

Lagen we een tijdje geleden op het strand, liggen The Opposites naast ons. (twee Nederlandse artiesten) 's avonds zijn we naar hun optreden geweest, dat was dan wel weer grappig!

Bijzonder! Een paar werken geleden ben ik naar een kerkdienstje geweest bij mensen thuis. Zij doen dit al jaren. Het is een groep van minder dan 15 personen met dominee. Bijzonder omdat het net zoals thuis voelt, God is overal dezelfde en is altijd bij je, hoe ver je ook van huis bent. Bijzonder ook omdat de dominee vertelde over iets waar ik juist veel aan had zitten te denken die week.
Bij die mensen thuis heb ik afgelopen maandag een kerstdiner gehad samen met een huisgenoot, Daniël. Was erg gezellig, het leek net of ik die mensen al jaren ken. En wat was het diner lekker zeg! Eindelijk weer is lekker aan een tafel schuiven en eten op je bord geschept krijgen. Natuurlijk hadden Daniël en ik ook een bijdrage geleverd, een dessert, wat ik het leukste vind om te maken. Trommelgeroffel…. Tiramisu! Hij was goed gelukt!
Ook ben ik naar andere kerkdiensten geweest. Zo heb ik kerkdiensten in de bioscoopzaal gehad, erg lekkere stoelen natuurlijk en een kerstnachtdienst op Marinebasis Parera, gezellig tussen de militairen! Ik vind de diensten een stuk feestelijker dan in Nederland. Vrolijke muziek (vaak met een salsa ritme) en afwisselend. Zingen, preek, voorstelling, getuigenissen. Erg mooi.

Een aantal weken geleden hebben we een jeeptour gedaan, hopi bon was dat! ’s Ochtends vroeg stond de jeep al voor ons deurtje te wachten. Bepakt en bezakt stapten we in en daar begon ons avontuur. Onderweg, midden in de middle of nowhere, krijgen we een lekke band. We waren eigenlijk nog maar net onderweg en waren bij de Vlakte van Hato. Een mooi gebied wat af en toe wel heel veel lijkt op een woestijn. Normaal gesproken komt daar ook bijna niemand, maar die dag was er een soort fietswedstrijd waardoor er dus wel mensen waren. En heel erg gelukkig kwamen er net een aantal auto’s en een quad voorbij rijden. Zij hebben ons gelijk geholpen en binnen 5 minuten zat er een nieuwe band op, geweldig!
Bij de vlakte van Hato zijn we in de vleermuizen grot Kueba di Pachi geweest. Jaaa, vleermuizen leven daar. Gelukkig heb ik die niet gezien. Eerst wilde ik niet de grot in, het zou smal, donker en warm zijn en je kunt er natuurlijk niet gelijk uit als je wilt, nou niks voor mij. Uiteindelijk na veel aanmoediging van huisgenoten toch maar gegaan. Ik heb heel hard gezongen in de grot, zodat het wat minder eng was. En het viel uiteindelijk reuze mee.
Daarna met de jeep door naar Boka Ascencion, hier konden we schildpadden spotten. Het was een heel vredig plekje. Super rustig, je hoorde alleen het water. En schildpadden hebben we gezien hoor, super leuk!!
Als vierde stond de natuurlijke jacuzzi van Suplado op de lijst. Dit is een rots waar water uit komt spuiten. Heel mooi was dat! Zomaar opeens komt er dan keihard water uit!
En als laatste de blauwe kamer (Boka Fluit), dit een ruimte onder een rots, waar heel blauw water is; een heel blauwe ruimte. Helaas was de zee te ruig, waardoor je onder de rots door moet zwemmen. Maar doordat de zee zo ruig was zou je ook weer omhoog tegen de rots aan kunnen klappen. Dit hebben we maar niet gedaan, ook al was ik een beetje aan het twijfelen. Ik wilde het zo krijg zien, dan maar een ander keertje!

Stage stond de laatste weken op een wat lager pitje. Dit kwam niet alleen omdat onze stagebegeleider weg was, maar ook omdat we vanuit school twee grote opdrachten hadden gekregen. Daar zijn we de laatste weken dus goed zoet mee geweest. En nu hebben we heerlijk twee weken vakantie.

Woow, het is wel een beetje lang geworden hoor deze blog.
Ik hoop dat jullie allemaal hele fijne dagen hebben gehad en wanneer je vakantie hebt, er lekker van geniet!
Als aller aller aller laatste een hele leuke afsluiter. Mamsiepamsie en schoonzus komen volgende week naar hier! Zin in!!! :D

Tot de volgende keer!

Liefs,
Marrit

  • 29 December 2013 - 16:01

    Adrienne:

    Leuk Mar! Superleuk om je verhalen te lezen, ik krijg er af en toe helemaal kippenvel van hoe je schrijft, ik zie het zo voor me allemaal. Niet vergeten te genieten he en dit is mn gratis tip: de laatste paar weken gaan altijd het allersnelst, maak een soort bucket lijstje met wat je allemaal nog wil zien en doen voor je weggaat zodat je niks vergeet of er opeens geen tijd meer voor hebt straks!! En genieten moet bovenaan dat lijstje, oke? :) Heel veel liefs!! XX

  • 29 December 2013 - 19:03

    Corine:

    Lieve Mar,
    Weer een prachtig blog!!! en ja over nog maar 8 nachtjes hopen wij je weer te kunnen knuffelen joehoeeee!!
    liefs je mamsiepampsie

  • 10 Januari 2014 - 21:46

    Jos Vogel:

    Hoi! Gaat het nog steeds goed daar in Curacao? Laatste weken... en jouw moeder er nu ook nog bij! Dat zal straks wel weer wennen zijn hier in Nederland! Geniet de laatste weken nog maar flink!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Marrit

Derde jaars student Voeding en Diëtetiek en voor drie maanden stage lopen in Curaçao!

Actief sinds 13 Okt. 2013
Verslag gelezen: 681
Totaal aantal bezoekers 5404

Voorgaande reizen:

01 November 2013 - 24 Januari 2014

Stage in Curaçao

Landen bezocht: